Blog

bir gün bırakıp da kenti konağı kucaklar özlemle doğayı insan yeniden varolup tazelenirken bulur yitirdiği sılayı insan ne kentin kahreden kirli havası ne dostun sancısı ne dil yarası yeşilin o büyülü rüyası bulur yitirdiği sılayı insan..


Continue Reading »

Ey ruh! ... özgürce savaş çağlasın avaz dokun çeyrek yüzlere sevgiyle / sevgiyi yaz.


Continue Reading »

Seni savaşlarda yitirdi insanlık bebelerin gülücüklerinde kaldın kazandı öfkenin dostu vahşet kuruldu şeytani krallık artık ölümünü seyret sevgili masumiyet seni esir pazarlarında silah tüccarlarına sattılar bumeranga dönüştü nefret genç yüzlerde postallı ayaklar cehenneme döndü topraklar ölüm makineleri çocuklar seni beş kuruşa sattılar ve uyuduk biz insanlar AFFET


Continue Reading »

ses / indi uçurum rengi yaprak sırtı gibi keskin yaş / l /anmıştı sesim ince ve kırılgan bir söze giydim yüzümü bir kanat gökyüzü gergin kapıdan üzgündü pencere serindi yüreğim kızgın ayaklarımdan arındım ıslak dilinden yağmurun , şimdi !.. güneş olacağım yüzüme eşiğimde gül renkli sabah ezberimde hayat…


Continue Reading »

Sen ne çok şiir bıraktın içime derme çatma bir masada parmak ucumda ıslak bir mayıs eşiğinde üç vakit topladım aklımı usulca baktım düne dinledim ölü zamanı sivri bir kalemle sildim satır aralarını başak tutmuştu ekinler güneş yan yatmıştı üstüne yol bilmez halini alıp gitmiştin sen ne çok rüzgar bıraktın içime anarşist bir şiiri sorgularken doğuyu seyrederken gölgem batıda kümelendin en dokunulmaz andı… aklıma geliverdin.


Continue Reading »

değiştim kaçıncı kez kim bilir hayatın anlamını sildim saçlarımda deli rüzgar dağlara gömüldüm sevda biriktirdim saydam gölgelerine kaç yalnızlığı seçtim zamanı biçtim senin için diller dokundu suskunluğuma renklerden öyküler çaldım tutku ektim gizli bahçelere sonsuz sevgiye benzesin diye güz sayıklamalarımı şiirlere ilikledim yitirilen öyküye uyudu gözlerim ben sensizliğe gittim üşüdüm... bilmedin..


Continue Reading »

kaç zaman düştüm ardına düşlerimin öyle savunmasız göçebe, ürkek ya kırılgandı yürek ya incinmişti sevmek güneşe doğarken yağmurda üşümek tutunduğum daldan çekti gitti hayat bir sis içimden geçti tam unuttum yalnızlığa alıştım …bitti... derken bahara çiçeklendim sesini canım çekti.


Continue Reading »

yenik düşmeseydik zamana bilmezdik takvimleri siler dakikaları, saatleri hoş görürdük beklemeleri giden yılları affederdik yasını duymazdık ölümlerin... çocuk kalırdık, zamansızlık içinde mevsimleri fark etmeden büyümek istemezdik belki de yaşlı dünya bırakmazdı elimizi sevgisizlikten, üşümezdik sızlıyor içimde haşarı çocuk vurulan düşlerim mi ne binlerce yaşında içimdeki asi renk alnımda dilsiz bir çizgi kahreden ölümcül boşluk büyüyor zehir zemberek...


Continue Reading »

Özgürlük sınırlar koymaktır bazen sınırları kaldırmak yeterince solumak payına düşen mutluluğu ayağa kalkabilmek düşünce kucaklamaktır sevgileri seçme şansını kullanmak biteviye bir insanlık hakkını tutmak elinde bırakmak sınırların olduğu yerde dostça kardeşçe yaşamak paylaşımı dengelemek hakkın hukuk un olmadığı yerde savaşmaktır özgürlük.


Continue Reading »

sisli İstanbul gibiyim gece düştü ışıklarıma ölü harflerimi gömdüm ölümsüz harflerinin yanına sildim sevda sözcüklerini gök / yüzünden ışık hızı geçti zaman sevda evimden tenimi okşayan gün ışığı eğildi serindi ölüm belki de son dileğimdi başım ince duvarında sevdanın uzansın kalsın tüm vedalar silinsin dilimden zaman bir çiy damlası çaldım dudaklarından bırak tuzlansın..


Continue Reading »