Sen ne çok şiir bıraktın içime
derme çatma bir masada
parmak ucumda
ıslak bir mayıs eşiğinde
üç vakit topladım aklımı
usulca baktım düne
dinledim ölü zamanı
sivri bir kalemle
sildim satır aralarını
başak tutmuştu ekinler
güneş yan yatmıştı üstüne
yol bilmez halini alıp gitmiştin
sen ne çok rüzgar bıraktın içime
anarşist bir şiiri sorgularken
doğuyu seyrederken gölgem
batıda kümelendin
en dokunulmaz andı…
aklıma geliverdin.