sisli İstanbul gibiyim
gece düştü ışıklarıma
ölü harflerimi gömdüm
ölümsüz harflerinin yanına
sildim sevda sözcüklerini
gök / yüzünden
ışık hızı geçti zaman
sevda evimden
tenimi okşayan
gün ışığı eğildi
serindi ölüm belki de
son dileğimdi
başım ince duvarında
sevdanın
uzansın kalsın
tüm vedalar silinsin
dilimden zaman
bir çiy damlası çaldım
dudaklarından
bırak tuzlansın..