gökte ay düşünür
yerde ben

sakin gece
belli ki fırtına öncesi

ağlamak gelir içimden
bir çocuk gibi

yüzün düşer yüreğime
beş mevsim

ertelenmiş zamana
isyanın deliliğisin
ölümsüzlüğe davet

aşk için
kabuğunu soy
-ey ruh yine
nerdesin?
gel…bu son fırtınayı seyret.