Var mı bir hiç için katlanmak hayata

kucak dolaşıp boy atmak

ve sonunda

tek başına ölüme durmak

olmamak

yosun mu tutacak

köle olup dizlerimiz

varsın, küçük olsun mutluluk

bulutlara çıkmasın ne var

dizelerimiz

kaleme sarılmak

yazmak dolu dizgin

çiçekleri hatta bir kuru dalı

dokumak nakış gibi arı

gören göz çınlayan yürekle

yazdığı kadar
…kutsanır ellerimiz

şiirle göğe kaçmak şiirleşmek
boy vermek yalnız ve tek başına
şiirle dokunmak
…………………………ölümsüzlüğe
şiirse penceremiz..