sisli İstanbul gibiyim

gece düştü ışıklarıma

ölü harflerimi gömdüm

ölümsüz harflerinin yanına

sildim sevda sözcüklerini

gök / yüzünden

ışık hızı geçti zaman

sevda evimden

tenimi okşayan

gün ışığı eğildi

serindi ölüm belki de

son dileğimdi

başım ince duvarında

sevdanın

uzansın kalsın

tüm vedalar silinsin

dilimden zaman

bir çiy damlası çaldım

dudaklarından

bırak tuzlansın..