Güneşi geciktirme

yağmur sonrası

ucunda yalnızlığın kal ılgıt ılgıt

vuslat gibi kıvrıl zamanı acıt

ah…rengi sevdayı ateşe damıt

daha çok sen olmakmış ayrılık

sabrımı deniyor uzakların

açılmaz yolların ve kuralların

alnında karanlığı

kır da öyle gel

ışıyan gülüşünde kaldı

bir yarım

inanma dostluğuna hırsız zamanın

ölüm alıcısı onca hayatın

rüzgarın ardına düş de öyle gel.