aldı başını gitti sıkıntım
bahçeler öyle görünmez oldu
tırısa kalkmış tay gibi
hızlı ve ritimli
kapana kısılmış
yaralı hayvan gibi öfkeli
bir deniz ki deli mi deli
tuz, buz bastım yaralarıma
ışıklarımı yakıp günün gözüne
bir ağaç gölgesini giydirdim
çapkın otlar, akşamdan kalma
adımlarım denk değil
yine de sevindirdim
bir martı kanadı
gönül yüküm
dileyene gönderdim
şimdi! demirliyorum
gül renkli sabahın eteğine
kente sığmıyor yerim, göğüm
bahar telaşı dağ yollarında
çimleri çiçekleri aldatıyor
kentin kirli havasından uzakta
Tanrı elini atmış omzuma
içime bakıyor
orada kadim bir çınarın
yaşlandığı yerde
intihar etmiş sıkıntım
kekik kokusu genzini yakmış
saatleri vurmuş yeşil
adım diline düşmüş deli rüzgarın
fark etmedim…gün gitmiş