İşte soluyor akşam

kıyısında İzmir in

yıkıyor dost ışıklar

siyah tülünü şehrin

her adım / yorgun gün izi

bir yanım / süt liman deniz

lacivert işveli yar

ve esrik yakamozlar

kaç ölü kelebek alnımda

derinlerde kaç acı var ? …

bir elimde

kehribar lekesi sabır

bedeli

öğrendiğim yıllar

acıtmıyor dilimi

sırrı atan cam kadeh

kıyısında düş izi

nefsimde inkar

yarın yine

ölümüne dirilecek ayaklarım

koşmak için yeni bir güne

ve tekrar edecek kendini

aynı bahçeler, yollar

bilinen bir oyun gibi

köşe kapmacalar

sobeleyecek nefesimi

bir dost gibi

-iskelede deli rüzgar-