Blog

Bırakıp sözcükleri gönülden gitmek öylesine kentin ölümcül sessizliğinden mayalanıp kalmak bir ağaç gölgesinde örtüsüne sarılıp dağ yollarının Sonra akıp gitmek özgür sarp tepelerin ayazında donmak yeşile durdurmak ömrü zordur…kartallara anlatmak ölümü baykuşlara güneşi, günü ve serçeleri geceye uçurmak bu yüzden resminin bir ucuna tutunmuştu kelimeler ve şafağa yüzüm öyküsüzüm yağmurlar yıkadı günlüklerimi..


Continue Reading »

ölürsem açık kalsın ne çalıyorsa o an ağır bir parça olmasın şöyle neşeli görmesem de duyarım hatta görkemli birkaç şanson da olabilir Edith piaf tan her şey beklenir o gür sesli küçük kadından gölgemle dans eder ayakla ,uyarım ilaç gibi gelir ölümüm yedi cihana coşturur da biri bir şampanya bile patlatabilir gider ayak günaha sokmak için bir kadehte bana doldursun müesseseden…şerefe olsun…


Continue Reading »

İstanbul derler gölge vurur yüzüme düşmek ister gözyaşlarım düşemez unutmak tek mutluluğunu gönlümün unutulmaz... yaşamak bir hiç gibi günden güne ölmeden-ölmek...


Continue Reading »

unuttuk saflığı neden ışıksız geceye durduk oysa henüz doğmuştuk hayatı bilmiyorduk yalancı bir kum saatinde ve uykunun kenarında neler kaçırdık yaşarken neler unuttuk ölümle...


Continue Reading »

O ve Tanrısı bıraktı beni kapandı pencereler yakarak tüllerini bir şarap şişesi çığlığında ölü günceler şakaklarımda eli eski bir dost gibi deli sevda, çıplak izler şimdi! ... uykulara durup da dirilmek vardı güne esrimek yanında bırak … avucumda kalsın ellerin yastığımda, tenin kokusu ve masada, yarım kalan su pencereme açılsın çiçeklerin akrep yelkovan arası bahar uykusu seni çoktan unuttum dersem inanma ben seni çok özlerken teninde kaldım öykülerine sardığın kimliksiz kadın yüzünde ölmek bilmeyen yangın …


Continue Reading »

onun için büyürdüm güzel kokardı nefesim inerdi bir sis gibi üzerimden tutuşurdu yüreğim ne zaman ayrı düşsek çimen yeşiline dönerdi beklentilerim bulutlansak birbirimize sitem bile etmezdik kıskanç gözler ıslık çalıp geçerdi gençliğimizden ayıp nedir bilmezdik toparlanırdık hep utangaç hiçbir şeye hayır…diyemezdik o / ben bir b/ içim tenimiz seslense de iskele geç kaldık diye kaçırsak son vapuru aldırmazdık o İzmir in gizemli izi hala orada ve...yaşlanan gözleri denize akar ne zaman maviye sarılmış bir genç kız geçse döner...


Continue Reading »

ne zaman dalsam şehir küser dirilir anlamı ezgilerin sahipsiz ve masum bir çocuk gibi inkarsız soyunur kelimelerim ne zaman sarılsam gezgin zamana görünmez bir kafesin sınırlarına serinler düşlerim solar giderim içimden l / imansız gemiler geçer takılmam peşine bir düş bilirim sabrımı biçecek son tufan gibi içimde kaybolan ela gözlerin.


Continue Reading »

nerde dostlar sevgililer ecel aldı yer yitirdi nice güzel canlar şimdi ki her biri sevdiğimdi kimin adı dilde kaldı kimin canı yerde kaldı bir düş gibi bitti ömür çoğu gitti azı kaldı. ne canın yerdedir özü ne ruhun göktedir gözü sevginin yürekte gizi özlemle gözyaşı kaldı ne zaman ettiğin bilir ne güneş gittiğin bilir toprak ektiğini bilir çiçek gitti dalı kaldı..


Continue Reading »

her soluk alışımda gücünü duyuyorum yaşamanın sarıyor bedenimi mutluluk düşüncesi tüm insanları kucaklamak doyasıya sevmek en büyük olayı dünyanın en güzel mucizesi gördüğüm herşey güzel ve anlamlı tadını çıkarmaya bakıyorum yalan yanlış.. olsa ne çıkar tüm evrende ortak bir tutku mutluluk düşüncesi...


Continue Reading »

k o z a d a n ç ı k m a y ı b e k l i y o r a f s u n l u d i l i m ezberim acı biber tadında giyiyor dünya esirliğin ölüm pusu kurmuş kıvrımlarına kanıyor curcuna toprak her acıya yeni bir koza çatlayacak bebeklerin, göklerin ve yerin ölümcül öfkesi çaktı çakacak k o z a d a n ç ı k m a y ı b e k l i y o r a f s u n l u d i l i m yazılsın hayatın bir ucuna Hiroşima'nın, Nagazaki'nin tekrarı tarihin,çernobil'in dost yüzlü devin utancı gökyüzüne bedeli ödenmeyen nükleer kirin lanet ütopyası arka bahçelerin izdüşümü soğuk savaşın k...


Continue Reading »