Blog

Ölü cümleler çıkardım cam kafeslerden kelebekler düştü ateşe Adem suç üstü yakalanmış incir yaprağında günahından bile asırlarca uzaktım. görmeseydim kadim ağacı bu günahı ölesiye unutacaktım…


Continue Reading »

çılgın günler , geceler nekadar masumduk biz kadim dünya ve aşktan habersizdik ikimiz çoğalttıkça hasreti amansız düşman gibi bulduk derinlerde aşk asırların meseli yangısı kana işler önce yavaş bölünür hayat... sonrası aşk tutkulu, çılgın telaş yaklaş ey esiri beden açlığın gider düşsel bir buhurla silinir pas evreni besler...


Continue Reading »

bu şehir, tekin değil bu mevsim, aymaz gözlerde dirilik yok ten kirli biraz bir sürrealist desen çizilmiş ele kader diyorlar buna yarına çıkmaz …


Continue Reading »

Biz evreni sevdik çocuk gözlerimizle şeffaf sular akardı gölgelerimizden gökyüzü duru öyle mavi yıkardı masmavi minik ellerimizi ışık bahçelerimiz korkusuz sokaklar çocukça heveslerimiz vardı incinen dizlerimizi komşu teyzelerimiz sarardı üşümezdi, sesimiz yalnızlıktan düşlerimiz boyumuz kadardı her kapı biz , her pencere siz sevgiyle çoğalırdı renklerimiz yüreğimiz acıkmazdı biz evreni sevdik ağaç gölgelerinde kuş seslerinde dört mevsim çiçek açtı nefesimiz...


Continue Reading »

biz ne gördük hayatta laf değil neler gördük dört iklimi yaşadık her birin güzel gördük gördük dedik her şeyi zerreyi yeter gördük koskoca bir evrende bir düşü ömür gördük.


Continue Reading »

Gel, varım -yoğum gel, gönül suyum bir sis gibi gel gel, yollar senin köprüler benim aş / k / okulum ağıt... gözbebeklerim şiir dilim bekliyorum haydi gel...


Continue Reading »

(Eylül & Emir bebek için) ne gizemlidir kırklı... bebek bakışı bir deniz sevdalanır göğsüne seçilmiş hissedersin kendini sevildikçe...büyür güne yeni bir hayatın eş anlamlı gerçeği sımsıkı tutunur ellerine iklimler giydirirsin üşümesin diye özlemle ördüğün dilekleri iliklersin pembe, mavi cekete ve aceleci zaman açar renklerini büyütür bebekleri yıl izleri örter saçlarını sen…eskirsin aklının yetmediği sesi gür bir hayattır o şimdi…


Continue Reading »

''Bir bodur ağaç altında huzur dört mevsim uyur.'' Kayaların katı soluğunu sevdim ağaçların cömertliğini toprağın doğurganlığını derindi izi ve bereketli elleri Tanrının bahçesinde gezindim...


Continue Reading »

Bir bahçe dileniyor bulut çekiyor canı baygın düşmüş gözleri kırgın gözleri ağlamaklı bin bahçe ölüyor kim sevecek yüzünü serince elleri biraz bu... kabuktaki ölüm uykusu olmalı... nerede dalında elma...olgun kiraz nerede ıslak toprak kokusu nerede yağmurun cömertliği insanlar çaresiz çölleştikçe yaz avuçlar hep gökyüzü avuçlar ıslanmaz sarıyor kanayan gözünü tomurcuk bir düş teninde boncuk,boncuk son bahçe d/illeniyor gökyüzüne... ''su olmazsa toprak doğurmaz''…


Continue Reading »

Bir / seni hapsettim gözlerime bir / den / sizlik büyüdü içimde boyunca özgür nefesim tutmayan dileklerim içinde anlamlarım parantezlerim sen olmayı isterken üşüyen ellerim baş ucumda güneş saati gizemli doku tenimde tatlı koku ilk yazı iklimlerin…


Continue Reading »