Kalbimi her bağışladığımda
dört mevsimi adadım
kaç denizde
sakin bir liman aradım
sana bebek…sana en masum
yüzümü sakladım
kalbini düşlerime ört anne

benim mi şu yosun tutmuş yürek
nerede unuttum en son sevinci
niçin hep suskun
ve kadermiş beklemek
hangi gölge inse kanatlarıma
öyle imkansızmış özgürlüğe gitmek

hani ölmezdi tenime sardığın sevgi
kaç ağustos yaktı gözlerimi
düşlerim yalancı zamana kandı
al ellerimi hayatı unutayım
kalbini gözlerime ört anne
çocukluğumda saklı kalayım.