Biz evreni sevdik
çocuk gözlerimizle
şeffaf sular akardı
gölgelerimizden
gökyüzü duru
öyle mavi
yıkardı masmavi
minik ellerimizi
ışık bahçelerimiz
korkusuz sokaklar
çocukça heveslerimiz vardı
incinen dizlerimizi
komşu teyzelerimiz sarardı
üşümezdi,
sesimiz yalnızlıktan
düşlerimiz
boyumuz kadardı
her kapı biz , her pencere siz
sevgiyle çoğalırdı renklerimiz
yüreğimiz acıkmazdı
biz evreni sevdik
ağaç gölgelerinde
kuş seslerinde
dört mevsim
çiçek açtı nefesimiz…